غذاهای محلی برزیل: از فیجوآدا تا پائو دِکویجو - مجله پیامک

به محض ورود به این کشور متوجه خواهید شد که آشپزی و غذا تنها برای برطرف سیری نیست و با عشقی واضح به آماده سازی می پردازند. در این مقاله 13مورد از معروف ترین غذاهای برزیلی را به شما معرفی خواهیم کرد:

آنچه در این مطلب می خوانید

• فیجوادا (Feijoada)
• فاروفا (Farofa)
• تاکاکا (Tacacá)
• پاتو نو توکوپی (Pato no Tucupi)
• موکوکا (Moqueca de Camarão)
• واتاپا (Vatapa)
• آکاراژه (Acarajé)
• پاستل (Pastel)
• امپادو (Empadão)
• بولینیو دی باکالهاو (Bolinho de Bacalhau)
• پیکانها (Picanha)
• بریگادیرو (Brigadeiro)
• پائو دِکویجو (Pão de Queijo)

فیجوادا (Feijoada)

فیجوادا را که در واقع نوعی خورشت می باشد، با لوبیا سیاه، برش هایی از گوشت خوک، گوجه فرنگی، کلم و هویج طبخ می نمایند. امروزه دو نوع مختلف از فیجوادا وجود دارد: نوع سنتی که با گوش، پا و پوزه خوک تهیه می شود و فیجوادای مدرن کهدر آن از گوشت های گران تر مانند گوشت گاو و حتی سوسیس و بیکن و دنده استفاده می نمایند. این غذا با برنج، سبزیجات، تکه های پرتقال، کلم سرخ شده و از همه مهم تر فاروفا سرو می شود.

تاریخچه غذا:

تاریخچه فیجوادا به دوران استعمار پرتغال در برزیل بازمی شود. بردگان آفریقایی که در مزارع نیشکر کار می کردند، اغلب به تکه های مقرون به صرفه تر گوشت دسترسی داشتند و با استفاده از همین گوشت ها و مواد در دسترس، خورشتی مغذی و خوشمزه درست کردند که بعدها به یکی از نمادهای فرهنگ غذایی برزیل تبدیل شد. فیجوادا معمولاً در روزهای چهارشنبه و شنبه در سراسر کشور سرو می شود و خوردن آن به نوعی مراسم اجتماعی تبدیل شده است که خانواده ها و دوستان را گرد هم می آورد.

فاروفا (Farofa)

فاروفا غذایی خوشمزه با طعم دودی است که از تکه های کوچک بیکن سرخ شده با آرد کاساوا تهیه می شود و سرو آن با برنج و لوبیا می باشد. با توجه به اینکه دستورهای پخت آن حاوی مقادیر مختلفی از نمک، بیکن و ادویه جات هستند، فاروفای شما می تواند از نظر بافت و قوام بسیار متنوع باشد. این غذا علاوه بر اینکه گزینه خوبی در وعده اصلی می باشد، در کنار باربیکیو نیز بسیار محبوب است.

تاریخچه غذا:

فاروفا از دوران استعمار پرتغال در برزیل شناخته شده است. آرد کاساوا که پایه اصلی این غذاست، به وسیله بومیان منطقه آمازون تهیه می شد و پرتغالی ها این روش را از آنها آموختند. در حال حاضر، فاروفا در کنار بسیاری از غذاها از جمله فیجوادا، پیکانیا و حتی به تنهایی به عنوان یک میان وعده محبوب خورده می شود.

تاکاکا (Tacacá)

تاکاکا یک سوپ سنتی از منطقه ها شمالی برزیل است و به علت داشتن جامبو که برگی با خواص بی حس نمایندگی است، دهان شما را بی حس می نماید! سایر مواد تشکیل دهنده این سوپ، شامل میگوی خشک، توکوپی (کاساوا)، آلفاواکا (ریحان آمازون)، مانیوک و فلفل تند می باشد. این سوپ معمولاً در کدویی به نام کویا سرو شده و مستقیماً از کاسه میل می شود.

تاریخچه غذا:

تاکاکا یک غذای بسیار محبوب در منطقه آمازون است و ریشه در فرهنگ بومیان منطقه دارد. این غذا به قدری در بین مردم این منطقه رایج است که در اغلب خیابان های شهرهای آمازون فروخته می شود.

پاتو نو توکوپی (Pato no Tucupi)

پاتو نو توکوپی از اردک پخته شده در آب کاساوا تهیه می شود. توکوپی، ماده اصلی این غذا نیز از ریشه کاساوا به دست می آید و طی فرآیندی پیچیده که شامل جوشاندن و تخمیر است، عصاره گیری می شود.

تاریخچه غذا:

این دستور پخت از جمعیت بومی برزیل به جا مانده و معمولاً سالی یک بار در جشنواره Círio de Nazaré، که یک جشنواره کاتولیک برای گرامیداشت حضرت مریم است، سرو می شود. این غذا به علت پیچیدگی در طبخ و طعم منحصر به فردش، در میان غذاهای برزیلی برجسته است و می توان گفت که نمادی از تنوع و غنای فرهنگ غذایی برزیل می باشد.

موکوکا (Moqueca de Camarão)

موکوکا یک خورشت خوشمزه است که معمولاً حاوی میگو یا ماهی، روغن نارگیل و شیر، به همراه سبزیجات، گوجه فرنگی، پیاز و گشنیز می باشد. سرو این غذا حتما باید در یک قابلمه سفالی باشد.

تاریخچه غذا:

موکوکا در دو منطقه به نام های باهیا و اسپیریتو سانتو، با تفاوت های جزئی تهیه می شود. در باهیا، این غذا با روغن یک نوع روغن نخل بومی به نام دنده و شیر نارگیل تهیه می شود که طعم خاص و منحصر به فردی به آن می بخشد. ازطرفی در اسپیریتو سانتو، موکوکا با روغن زیتون و بدون شیر نارگیل تهیه می شود. هر دو نسخه موکوکا بسیار لذیذ و محبوب هستند و اغلب در مراسم های خاص و جشن ها سرو می شوند.

واتاپا (Vatapa)

واتاپا یک خورشت غلیظ در شهر باهیا برزیل است که از میگو، نان، بادام زمینی آسیاب شده، شیر نارگیل، روغن نخل و مخلوطی از گیاهان تهیه می شود. این غذا معمولاً با برنج و آکاراژه خورده می شود.

تاریخچه غذا:

واتاپا یکی از غذاهای اصلی منطقه باهیا است و تأثیرات آشپزی آفریقایی در آن به وضوح دیده می شود. این خورشت خوشمزه با بافت نرم و خامه ای اش، به علت استفاده از مواد مختلفی مانند بادام زمینی و شیر نارگیل، طعمی منحصر به فرد دارد. واتاپا به همراه آکاراژه که یک غذای خیابانی معروف در شهر باهیا برزیل است، سرو می شود.

آکاراژه (Acarajé)

برای تهیه آکاراژه، نخود سیاه را له نموده و با نمک و پیاز خرد شده مزه دار می نمایند. سپس این ترکیب را قبل از سرخ شدن در روغن نخل به شکل نان همبرگر در می آورند و برای سرو، آن را باز و با واتاپا که یک مایع خمیری تند از میگو، آجیل و شیر نارگیل است، پر می نمایند.

تاریخچه غذا:

آکاراژه که ریشه در فرهنگ آشپزی آفریقایی دارد، در میان بومیان باهیا محبوب است. البته تنها طعم خوشمزه غذا نیست که باعث محبوبیت این غذا شده؛ بلکه تاریخچه و اهمیت فرهنگی اش نیز مورد توجه است. این غذای خیابانی اغلب به وسیله زنان فروشنده ای به نام بایانا تهیه و فروخته می شود.

پاستل (Pastel)

پاستل شیرینی مستطیل شکلی است که با چاشنی هایی نظیر پنیر، گوشت، مرغ، سبزیجات و حتی شکلات پر شده و سپس تا جایی در روغن داغ سرخ می شود که پوسته اش ترد و طلایی رنگ شود. شاید بتوان گفت که یکی از دلایل محبوبیت و همه گیر شدن پاستل در برزیل تنوع مواد داخلش باشد.

تاریخچه غذا:

پاستل یک غذای محبوب خیابانی در برزیل است که تاریخچه ای مجذوب کننده دارد. این غذا در اوایل قرن بیستم به وسیله مهاجران ژاپنی به برزیل آورده شد و تا جایی در میان برزیلی ها محبوبیت پیدا کرد که یکی از غذاهای خیابانی اصلی این کشور شد. پاستل نمادی از ترکیب فرهنگ های مختلف در آشپزی برزیلی است.

امپادو (Empadão)

امپادو یک پای پوسته دار پر شده با مرغ پخته شده و ترکیبی از سبزیجات مانند ذرت، پنیر نخل و نخود است. گاهی نیز به جای مرغ از گوشت گاو و میگو استفاده می شود.

تاریخچه غذا:

این غذا در قرن شانزدهم با ورود مهاجران پرتقالی وارد برزیل شد! سپس با گذشت سال های متوالی در طی ترکیب با عناصر بومی برزیل تکامل یافته و به یک غذای ملی تبدیل شد. امپادو معمولاً در مراسم ها و جشن ها سرو می شود و به علت طعم دلپذیر و ظاهر مجذوب کنندهش، یکی از غذاهای محبوب و پرطرفدار در برزیل است.

بیشتر بخوانید:

صبحانه مردم برزیل

بولینیو دی باکالهاو (Bolinho de Bacalhau)

بولینیو دی باکالهاو که به معنای توپ کوچک ماهی است، یک دستور سنتی پرتغالی محبوب در برزیل می باشد. این غذا از ترکیب ماهی کاد شور و سیب زمینی تهیه شده و سپس به صورت توپ های کوچک در روغن سرخ می شود. اگر به برزیل سفر کنید، یکی از پیش غذاهایی که احتمالا با آن از شما پذیرایی نمایند، بولینیو دی باکالهاو می باشد. مطمئن باشید که عاشق طعم دلچسب و بافت ترد آن خواهید شد.

تاریخچه غذا:

در قرن شانزدهم بود که این غذا نیز همچون امپادو با مهاجرت پرتغالی ها وارد برزیل شد و به سرعت در فرهنگ غذایی برزیل و به به خصوص در منطقه ها ساحلی جایگاه ای ویژه پیدا کرد. بولینیو دی باکالهاو به عنوان پیش غذا یا میان وعده در جشن ها بسیار محبوب است.

پیکانها (Picanha)

پیکانها از قطعه ای خاص از گوشت گاو به نام پیکانها تهیه می شود که شامل قسمت پوشیده شده از چربی بالای ران گاو هستند. این گوشت بر روی آتش یا باربیکیو پخته می شود و معمولا تنها با نمک دریایی مزه دار می شود. پیکانها یکی از معروف ترین غذاها در برزیل است و تقریبا همه جای برزیل سرو می شود.

تاریخچه غذا:

پیکانها، نوعی گوشت کبابی سنتی برزیلی و یکی از بخش های مهم آشپزی کشور است. این غذا ریشه در منطقه ها روستایی جنوب برزیل دارد و به خصوص در میان گاوچران ها و کشاورزان منطقه محبوب بوده و هست. پیکانها به مرور زمان به یکی از نمادهای فرهنگ غذایی برزیلی تبدیل شده و در مراسم های مختلف و رستوران های چوراسکاریاس (رستوران های مخصوص کباب برزیلی) به وفور یافت می شوند.

بریگادیرو (Brigadeiro)

بریگادیرو نسخه برزیلی ترافل شکلاتی است. این دسر کلاسیک از شیر تغلیظ شده، پودر کاکائو و کره درست می شود و سپس به شکل توپ در می آید و در شکلات غلتانده می شود. بریگادیرو معمولاً در جشن ها و مراسم مختلف برزیل سرو می شود.

تاریخچه غذا:

بریگادیرو یکی از محبوب ترین دسرهای برزیلی است و معمولاً در جشن های تولد، عروسی و سایر مناسبت ها سرو می شود. هیچ جشنی بدون این ترافل ها که نمادی از خوشحالی و جشن در برزیل هستند، کامل نیست!

پائو دِکویجو (Pão de Queijo)

پائو دِکویجو یا نان پنیری از منطقه میناس گرایس سرچشمه می گیرد. این نان های پنیری سبک با استفاده از پنیر نرم و آرد کاساوا تهیه می شوند و معمولاً به عنوان صبحانه یا میان وعده مصرف می شوند.

تاریخچه غذا:

پائو دِکویجو، ریشه در استان میناس گرایس قرن هجدهم دارد، زمانی که بردگان آفریقایی از آرد مانیوک (کاساوا) برای تهیه نان استفاده می کردند. با گذشت زمان، پنیر محلی نیز به خمیر اضافه شد و این ترکیب به یک خوراکی لذیذ تبدیل شد. امروزه، این نان در بسیاری از نانوایی ها و فروشگاه های برزیل و حتی در سایر نقاط دنیا به فروش می رسد.

سخن پایانی

غذاهای برزیلی متنوع و پر از طعم و ارزش غذایی هستند و از مواد محلی مانند ماهی، کشک و میوه های استوایی را در خود دارند. این غذاها نشان دهنده تنوع فرهنگی و طبیعی برزیل هستند. به طور کلی، غذاهای برزیل نمایانگر تلاقی فرهنگ ها، ذائقه ها و مهارت های آشپزی مختلفی هستند که به عنوان یکی از ثروت های فرهنگی این کشور شناخته می شوند.

برای مشاهده قیمت و خرید تور برزیل از خبرنگاران کلیک کنید.

خرید تور برزیلمنبع: ستاره ونک