برنامه کنترل جمعیت در آمریکا و اروپا چگونه است - مجله پیامک

برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا قیمت همراه شوید و از شهرهای زیبای رم، فلورانس و ونیز شهر روی آب دیدن کنید و بنای کولوسئوم را ببینید.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) از سال 1969 تأسیس شد تا به بهداشت باروری در سراسر جهان یاری کند. این صندوق با دولت ها و سازمان های مردم نهاد و موسسه های خصوصی در 150 کشور همکاری می نماید تا برنامه هایی برای آموزش و ارائه خدمات مرتبط با تولیدمثل در آن کشورها اجرا کند. علاوه بر آن، صندوق جمعیت سازمان ملل به آمارگیری منظم از شاخص های جمعیتی کشورها نظیر جمعیت فعلی، شرایط باروری و همچنین نرخ مرگ ومیر می پردازد. طرح های مرتبط با بهداشت باروری و تنظیم خانواده این صندوق نیز در بسیاری از کشورهای توسعه نیافته یا درحال توسعه با برنامه های کاهش جمعیت همراه است. حالا مشکل کجاست؟ در همان کاهش جمعیت .

کم جمعیت؛ ضعیف و بدون رفاه

از دیدگاه کلان و در چشم انداز بلندمدت، کاهش جمعیت یک کشور به معنای کاهش نیروی انسانی و ضعف قدرت اقتصادی و نظامی آن است. به زبان ساده این طور می گردد: کشور کم جمعیت کشوری ضعیف است و در جنگ های آینده، از هر نوعی که باشد، توان دفاع از خودش را ندارد. از سوی دیگر در جهانی امروز به دلیل افزایش شاخص امید به زندگی، کاهش جمعیت به معنای پیر شدن هر چه بیشتر جمعیت است. کشوری که جمعیتش پیر باشد با بحران های بزرگی نظیر کاهش نیروی کار و افزایش هزینه های سالمندی روبرو می گردد. وقتی نیروی کار کم باشد بیمه پردازی هم کم خواهد بود و درنتیجه توان اقتصادی برای پرداخت مستمری و هزینه های درمان بازنشستگان و سالمندان کمتر خواهد شد. درواقع کاهش جمعیت منجر به کاهش نیروی کار و درنهایت کاهش رفاه اجتماعی در یک کشور می گردد .

برنامه آمریکایی ها برای جهان

با توجه به بحران های ناشی از کاهش جمعیت، پس چرا کشورهای درحال توسعه چنین اشتباهی مرتکب می شوند و برنامه های کاهش جمعیت را اجرا می نمایند؟

کلید فهم این سؤال در طراحی یک برنامه کلان توسط آمریکا در دهه 70 میلادی است؛ برنامه ای برای کاهش جمعیت. در آن موقع دولت آمریکا آنالیز هایی درباره چشم اندازهای جمعیتی در جهان انجام داد و به این نتیجه رسید که هر چه جمعیت کشورهای دیگر در آینده کمتر باشد به نفع آمریکا خواهد بود؛ یک استراتژی بلندمدت برای حفظ فزونی .

در اسناد به جا مانده از این آنالیز ها که بعدها فاش شد افزایش جمعیت کشورهای در حال توسعه عاملی بود که دسترسی آمریکا به منابع معدنی و زیرزمینی آن کشورها را در آینده کاهش می داد یا حتی ناممکن می ساخت. آمریکایی ها از همان موقع آغاز کردند به تبلیغات جهانی برای کاهش جمعیت؛ بهانه هم این بود که در کشورهای فقیر و درحال توسعه، زیادی جمعیت و افزایش آن در آینده یک مشکل بزرگ برای مردم آن کشورها خواهد بود و از نظر معیشت و رفاه یک بحران جدی ایجاد خواهد نمود. آمارهای ساختگی و نادرست از بحران قریب الوقوع انفجار جمعیت هم ارائه شد و ترس های بزرگ ایجاد کرد. به تدریج دولتمردان و مردم کشورهای فقیر و در حال توسعه متقاعد شدند که کاهش جمعیت یک راهکار لازم است؛ به همین سادگی .

جایزه برای کاهش جمعیت!

وقتی مردم کشورهای درحال توسعه متقاعد شدند و پذیرفتند که باید جمعیتشان کم گردد با راهنمایی آمریکا، سازمان ملل و نهادهای بزرگ بین المللی کار را آغاز کردند و خدمات فنی و آموزشی هم برای طرح های کاهش جمعیت ارائه دادند. حتی کار به جایی رسید که صندوق جمعیت سازمان ملل هرسال به هر کشوری که در کاهش جمعیتش بیشترین موفقیت را داشت جایزه می داد! برنامه های کنترل جمعیت سازمان ملل همچنان ادامه دارد و بخش عمده بودجه صندوق جمعیت توسط آمریکا، آلمان، ژاپن، فرانسه و انگلستان تأمین می گردد. آمریکا حدود 25 درصد بودجه سازمان ملل و سازمان های زیرمجموعه اش را می پردازد و باقی این کشورها هر یک حدود 5 تا 8 درصد بودجه را. دیگر اینکه این کشورها بیشترین میزان یاری فنی، پزشکی و تجهیزاتی و همچنین پشتیبانی عملیاتی طرح های صندوق جمعیت سازمان ملل در سراسر جهان را مهیا می نمایند .

ایران با رشد جمعیت فعلی چه می گردد؟

در یک دهه اخیر آنالیز هایی انجام شد و نشان داد کاهش جمعیت چه بلایی بر سر کشورها خواهد آورد. برای مثال ایران با نرخ رشد جمعیت فعلی که حدود 1.24 درصد است در سال 1460 جمعیتی 46 میلیون نفری خواهد داشت که بیش از نیمی از آن سالمند است! در سال 1480 هم جمعیت به 31 میلیون خواهد رسید بازهم با نیمی سالمند. درواقع فقط وقتی بلندمدت و استراتژیک نگاه کنیم بحران کاهش جمعیت خودش را نشان می دهد .

کاهش در خارج، افزایش در داخل!

در سال های اخیر بسیاری از کشورها متوجه شده اند که برنامه های کاهش جمعیت یک نقشه جهانی توسط آمریکا و یک اشتباه مهلک بوده است و از اجرای برنامه های کاهش جمعیت دست کشیده اند. در این میان علاوه بر آمریکا کشورهایی نظیر فرانسه، انگلستان و آلمان هم هستند که همواره به وسیله سازمان ملل به اجرای برنامه های کاهش جمعیت در سایر کشورها یاری اقتصادی و آموزشی نموده اند ولی همواره فرزندآوری در کشور خودشان را تشویق و تسهیل می نمایند .

برنامه آمریکایی ها برای خودشان

آمریکا از دیرباز برنامه ای بسیار گسترده برای تشویق فرزندآوری دارد. این برنامه درواقع در مجموعه قوانین این کشور منعکس شده است و در حوزه های اقتصاد خانوار، بیمه، خدمات رفاهی و اجتماعی و معیشتی، یاری هزینه های دولتی، معافیت های اقتصادیاتی و... قابل آنالیز است. حمایت های دولتی و قانونی از فرزندآوری در آمریکا از پس از جنگ جهانی دوم افزایش یافت؛ جمعیت هم. این کشور در سال 1950 جمعیتی 150 میلیونی داشت ولی با اجرای برنامه های حمایتی جمعیتش تا سال 2000 به 280 میلیون نفر رسید و حالا حدود 330 میلیون نفر است .

رشد جمعیت آمریکا دلیل واضحی دارد؛ در این کشور فرزندآوری به یک مزیت اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است. بااینکه بیمه درمان در آمریکا گران است اما هر مادری از دوران بارداری بیمه درمان رایگان دریافت می نماید. علاوه بر آن تحت پوشش برنامه فود استمپ (food stamp) قرار می گیرد و ماهانه حدود 200 دلار صرفاً برای خرید مواد غذایی دریافت می نماید. برنامه سراسری دیگری تأمین غذای کافی و سالم برای مادران و فرزندان کوچک تر از 5 سال، اعطای شیرخشک، ارائه آموزش های مادری و... را پشتیبانی می نماید. از همه مهم تر اینکه طبق سیستم اقتصادی آمریکا خانواده های کم درآمد پرفرزند نه تنها اقتصادیات کمتری می دهند بلکه حتی اقتصادیات دیگران را دریافت می نمایند! این نوع حمایت اقتصادی بر اساس نظام بازگشت اقتصادیات (tax return) انجام می گردد و البته طبق سیستم اعتبار اقتصادیات کودک (child tax credit) میزان این اقتصادیات برگشتی به ازای هر فرزند افزایش می یابد .

فرزندآوری در آمریکا علاوه بر صرفه اقتصادی، از نظر اجتماعی و فرهنگی نیز مزیت های پرشمار دارد و این طوری است که بعضی خانواده های آمریکایی بسیار پرجمعیت هستند. یک نمونه اش خانواده داگر با 19 فرزند که به دلیل پرجمعیت بودن، یک برنامه تلویزیونی با بیننده های میلیونی هم دارند !

اروپایی ها و مشوق های ممتاز فرزندآوری

آلمان، انگلستان و فرانسه نظام قانونی مدونی باسابقه چند دهه ای برای حمایت اقتصادی و بیمه ای و اجتماعی از مادران کم درآمد دارند که از یاری هزینه معیشتی تا مشاوره پزشکی، پرداخت هزینه های درمان، اختصاص پرستار رایگان و ارائه ملزومات نوزاد را شامل می گردد. بعضی مزیت ها نظیر مرخصی های طولانی برای مادر و پدر نوزاد نیز جزو حمایت های عمومی از فرزندآوری در این کشورها محسوب می گردد .

حمایت ها از فرزندآوری در هر یک از این کشورها بسیار متنوع است و فقط برای نمونه در فرانسه که برنامه ای به قدمت یک قرن برای تشویق فرزندآوری دارد تولد فرزند سوم انفجاری از خدمات دولتی برای خانواده ایجاد می نماید! دولت از تمامی مادران کم درآمد با هر تعداد فرزند حمایت می نماید اما در صورت تولد فرزند سوم، والدین 1000 یورو جایزه می گیرند! و دولت تضمین می نماید مخارج تحصیل فرزندان خانواده را تأمین کند. والدین تا زمانی که کوچک ترین فرزندشان به 18 سالگی برسد از اقتصادیات معاف هستند. هرماه یاری هزینه قابل توجهی می گیرند و می توانند وام رهن آپارتمان 3 خوابه دریافت نمایند. نظام قانونی حمایت از فرزندآوری در فرانسه جزو قدیمی ترین ها در جهانست و بیش از یک قرن تداوم داشته است .

تازه واردها

ازجمله کشورهایی که به تازگی به سیاست افزایش جمعیت رو آورده اند می توان به روسیه و ژاپن اشاره نمود. در روسیه از سال 2007 روز 12 سپتامبر روز فرزندآوری نام گذاری شد و بسته های تشویقی از راه رسید. در این کشور خانواده دارای یک فرزند از معافیت اقتصادیاتی برخوردار می گردد، خانواده دارای 2 فرزند یاری هزینه ماهانه می گیرد و سومین فرزند خانواده که به جهان بیاید والدین یک خانه هدیه می گیرند! در ژاپن نیز بنا به قانون کودومو تیت که از سال 2010 اجرایی شد خانواده هایی که فرزند زیر 15 سال دارند ماهانه تا 13 هزار ین یاری هزینه دریافت می نمایند .

منبع:فارس

،