آسم شغلی چیست؟ چه شغل هایی می توانند باعث بیماری ریه شوند؟ - مجله پیامک

مانند سایر انواع آسم، آسم شغلی می تواند باعث تنگی نفس و خس خس سینه گردد. افراد مبتلا به آلرژی یا با سابقه خانوادگی آلرژی بیشتر در معرض ابتلا به آسم شغلی هستند.

اجتناب از محرک های شغلی بخش مهمی از مدیریت و درمان آسم شغلی است.به غیر از این، درمان آسم شغلی مشابه درمان انواع دیگر آسم است و به طور کلی شامل مصرف دارو هایی برای کاهش علائم است.

علائم

علائم آسم شغلی مشابه علائم ناشی از انواع دیگر آسم است. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خس خس سینه، گاهی اوقات فقط در شب
• سرفه کردن
• تنگی نفس
• احساس فشار در سینه

سایر علائم و نشانه های همراه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آبریزش بینی
• گرفتگی بینی
• سوزش چشم و اشک ریزش

علائم آسم شغلی به ماده ای که در معرض آن قرار می گیرید، مدت زمان و تعداد دفعات تماس شما و سایر عوامل بستگی دارد. علائم شما ممکن است:

• با پیشرفت هفته کاری بدتر می شوید، در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات از بین می روید و زمانی که به سر کار برگشتید، عود کنید.
• هم در محل کار و هم در خارج از محل کار رخ می دهد.
• به محض اینکه در محل کار در معرض یک ماده محرک آسم قرار گرفتید یا فقط پس از یک دوره قرار گرفتن منظم در معرض این ماده آغاز کنید.
• هر چه مدت طولانی تری در معرض ماده ایجاد نماینده آسم باشید، احتمال اینکه علائم آسم طولانی مدت یا دائمی داشته باشید بیشتر می گردد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم شما بدتر شد، فوراً در پی درمان پزشکی باشید. حملات شدید آسم می تواند تهدید نماینده زندگی باشد. علائم و نشانه های حمله آسم که احتیاج به درمان اورژانسی دارد عبارتند از:

• بدتر شدن سریع تنگی نفس یا خس خس سینه
• هیچ بهبودی حتی پس از استفاده از یک استنشاق سریع تسکین دهنده وجود ندارد
• تنگی نفس حتی با حداقل فعالیت

علل

بیش از 250 ماده در محل کار به عنوان عوامل احتمالی آسم شغلی شناسایی شده است. این مواد عبارتند از:

• مواد حیوانی مانند پروتئین های موجود در شوره، مو، خز، بزاق و مواد زائد بدن.
• مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت رنگ، لاک، چسب، لمینت و رزین لحیم کاری. نمونه های دیگر عبارتند از مواد شیمیایی مورد استفاده برای ساخت عایق، مواد بسته بندی، و تشک های فوم و اثاثه یا لوازم داخلی.
• آنزیم های مورد استفاده در شوینده ها و نرم نماینده های آرد.
• فلزات، به ویژه پلاتین، کروم و سولفات نیکل.
• مواد گیاهی، از جمله پروتئین های موجود در لاتکس لاستیک طبیعی، آرد، غلات، پنبه، کتان، کنف، چاودار، گندم و پاپائین - یک آنزیم گوارشی مشتق شده از پاپایا.
• محرک های تنفسی مانند گاز کلر، دی اکسید گوگرد و دود.

علائم آسم زمانی آغاز می گردد که ریه های شما تحریک می شوند (التهاب). التهاب باعث واکنش های متعددی می گردد که راه های هوایی را محدود می نماید و تنفس را سخت می نماید. در آسم شغلی، التهاب ریه ممکن است با واکنش آلرژیک به یک ماده، که معمولاً در طول زمان ایجاد می گردد، ایجاد گردد. روش دیگر ایجاد بیماری، استنشاق دود ناشی از یک ماده محرک ریه، مانند کلر است که می تواند علائم آسم فوری را در غیاب آلرژی ایجاد کند.

عوامل خطر

شدت قرار گرفتن در معرض خطر ابتلا به آسم شغلی را افزایش می دهد. علاوه بر این، در صورتی که:

• آلرژی یا آسم موجود دارید. اگرچه این می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد، بسیاری از افرادی که آلرژی یا آسم دارند کار هایی را انجام می دهند که آن ها را در معرض محرک های ریه قرار می دهد و هرگز علائمی ندارند.
• آلرژی یا آسم در خانواده شما وجود دارد. والدین شما ممکن است استعداد ژنتیکی برای آسم را منتقل نمایند.
• شما روی محرک های شناخته شده آسم کار می کنید. بعضی از مواد به عنوان محرک ریه و محرک آسم شناخته شده اند.
• سیگار می کشید: سیگار کشیدن خطر ابتلا به آسم را در صورت قرار گرفتن در معرض انواع خاصی از مواد محرک افزایش می دهد.

مشاغل پرخطر

تقریباً در هر محیط کاری امکان ابتلا به آسم شغلی وجود دارد. اما اگر در مشاغل خاصی کار کنید، خطر شما بیشتر است. بعضی از پرخطرترین مشاغل و مواد فراوری نماینده آسم مرتبط با آن ها شامل موارد زیر است:

پیشگیری

برترین راه برای پیشگیری از آسم شغلی این است که محل کار، سطح قرار گرفتن کارگران در معرض مواد شیمیایی و سایر موادی را که ممکن است حساسیت زا یا تحریک نماینده باشند، کنترل نمایند. چنین اقداماتی می تواند شامل اجرای روش های کنترل بهتر برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض، استفاده از مواد کمتر مضر و تهیه تجهیزات حفاظت فردی (PPE) برای کارگران باشد.

اگرچه ممکن است برای تسکین علائم و کنترل التهاب مرتبط با آسم شغلی به دارو ها اعتماد کنید، می توانید چندین کار را به تنهایی برای حفظ سلامت کلی و کاهش احتمال حملات انجام دهید:

• اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. عالوه بر سایر فواید سلامتی، عدم سیگار کشیدن ممکن است به پیشگیری یا کاهش علائم آسم شغلی یاری کند.
• واکسن آنفولانزا بزنید. این می تواند به پیشگیری از بیماری یاری کند.
• از دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) و سایر دارو هایی که ممکن است علائم را بدتر نمایند خودداری کنید.
• کاهش وزن. برای افرادی که چاق هستند، کاهش وزن می تواند به بهبود علائم و عملکرد ریه یاری کند.

تشخیص

تشخیص آسم شغلی مشابه تشخیص سایر انواع آسم است. با این حال، پزشک بعلاوه سعی خواهد نمود تشخیص دهد که آیا یک ماده محل کار باعث علائم شما می گردد یا خیر و چه چیزی ممکن است باشد.

تشخیص آسم باید با تست های عملکرد ریه (ریوی) و تست پوستی آلرژی تایید گردد. پزشک ممکن است آزمایش خون، اشعه ایکس یا آزمایشات دیگر را برای رد علتی غیر از آسم شغلی تجویز کند.

تست عملکرد ریه

ممکن است پزشک از شما بخواهد که تست های عملکرد ریه را انجام دهید. این شامل:

• اسپیرومتری. این آزمایش غیرتهاجمی که میزان تنفس شما را میزان می گیرد، برترین آزمایش برای تشخیص آسم است. در طول این آزمایش 10 تا 15 دقیقه ای، نفس عمیق می کشید و به زور بازدم را درون یک شلنگ متصل به دستگاهی به نام اسپیرومتر بیرون می دهید. اگر بعضی از میزان گیری های کلیدی برای یک فرد در سن و جنس شما پایین تر از حد طبیعی باشد، ممکن است راه های هوایی شما به علت التهاب مسدود گردد - یکی از علائم کلیدی آسم.

پزشک از شما می خواهد یک داروی گشادنماینده برونش که در درمان آسم استفاده می گردد، استنشاق کنید، سپس تست اسپیرومتری را دوباره انجام دهید. اگر میزان گیری های شما به طور قابل توجهی بهبود یابد، به احتمال زیاد آسم دارید.

• میزان گیری اوج جریان: ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک دستگاه دستی کوچک همراه داشته باشید که میزان سرعت شما را میزان گیری می نماید که هوا را از ریه های خود خارج کنید (پیک فلومتر). هر چه آهسته تر بازدم کنید، شرایط شما بدتر می گردد. احتمالاً از شما خواسته می گردد که از پیک دبی متر خود در فواصل زمانی انتخاب شده در ساعات کاری و غیر کاری بهره ببرید. اگر در زمان دوری از محل کار تنفس شما به میزان قابل توجهی بهبود می یابد، ممکن است به آسم شغلی مبتلا باشید.

آزمایشات برای علل آسم شغلی

پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را انجام دهد تا ببیند آیا شما به مواد خاصی واکنش نشان می دهید یا خیر. این شامل:

• تست های پوستی آلرژی پزشکان پوست شما را با عصاره های آلرژیک خالص شده می کشند و پوست شما را برای علائم واکنش آلرژیک مشاهده می نمایند. از این آزمایشات نمی توان برای تشخیص حساسیت به مواد شیمیایی استفاده کرد، اما ممکن است در ارزیابی حساسیت به شوره حیوانات، کپک، کنه های گرد و غبار و لاتکس مفید باشد.
• تست چالش. شما یک آئروسل حاوی اندازه کمی از یک ماده شیمیایی مشکوک را استنشاق می کنید تا ببینید آیا باعث ایجاد واکنش می گردد یا خیر. پزشکان عملکرد ریه شما را قبل و بعد از دادن آئروسل آزمایش می نمایند تا ببینند آیا بر توانایی تنفس شما تأثیر می گذارد یا خیر.

درمان

اجتناب از مواد شیمیایی محل کار که باعث علائم شما شده، بسیار مهم است.

هنگامی که به یک ماده حساس می شوید، مقادیر اندک ممکن است علائم آسم را تحریک کند، حتی اگر از ماسک یا دستگاه تنفسی بهره ببرید.

هدف از درمان پیشگیری از علائم و توقف حمله آسم در حال پیشرفت است. ممکن است برای درمان موفقیت آمیز به دارو احتیاج داشته باشید. دستورالعمل های دارویی مشابهی برای درمان آسم شغلی و غیر شغلی استفاده می گردد.

داروی مناسب برای شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن، علائم، محرک های آسم و آنچه که به نظر می رسد برای تحت کنترل نگه داشتن آسم شما برترین کار را دارد.

دارو ها عبارتند از:

دارو های کنترل طولانی مدت

• کورتیکواستروئید های استنشاقی کورتیکواستروئید های استنشاقی التهاب را کاهش داده و خطر عوارض جانبی نسبتاً کمی دارند.
• اصلاح نماینده های لکوترین: این دارو های کنترل نماینده جایگزینی برای کورتیکواستروئید ها هستند.
• آگونیست های بتا طولانی اثر (LABAs). LABA راه های هوایی را باز می نماید و التهاب را کاهش می دهد. برای آسم، LABA به طور کلی فقط باید همراه با یک کورتیکواستروئید استنشاقی مصرف گردد.
• استنشاقی ترکیبی این دارو ها حاوی یک LABA و یک کورتیکواستروئید هستند.

دارو های تسکین سریع و کوتاه مدت

• آگونیست های بتا کوتاه اثر. این دارو ها علائم را در هنگام حمله آسم کاهش می دهند.
• کورتیکواستروئید های خوراکی و داخل وریدی. این ها التهاب راه هوایی را برای آسم شدید تسکین می دهند. در دراز مدت، عوارض جانبی جدی ایجاد می نمایند.

اگر متوجه شدید که مجبورید بیشتر از آنچه پزشک توصیه نموده است از یک استنشاق سریع بهره ببرید، ممکن است لازم باشد داروی کنترل طولانی مدت شما تنظیم گردد.

بعلاوه، اگر آسم شما به وسیله آلرژی تحریک یا تشدید گردد، ممکن است از درمان آلرژی بهره مند شوید. درمان های آلرژی شامل اسپری های خوراکی و بینی آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها می باشد.