ماربل آرچ لندن، طاق مرمری سفید و دروازه ورودی کاخ باکینگهام، عکس - مجله پیامک

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ سفرها بیشتر بدانید.

ماربل آرچ، یک طاق عظیم مرکزی و دو طاق کوچک تر را دربرمی گیرد و جان نش برای معماری آن از طاق کنستانتین (Arch of Constantine) در رم و طاق پیروزی کاروسل (Arc de Triomphe du Carrousel) در پاریس یاری گرفت و برای نمای آن، از سنگ مرمر شهر کارارا و سراوتسا در ایتالیا استفاده کرد. برجسته کاری های بالای این طاق ها، نمادی از کشور انگلیس، اسکاتلند و ایرلند هستند. ساخت مجسمه واقع در بالای این بنا به جان فلکسمن (John Flaxman) واگذار شد که بعد از مرگ او، افراد دیگری آن را برعهده گرفتند. در نهایت فرانسیس لگات چانتری (Francis Leggatt Chantrey)، کار مجسمه برنز سواره نظام جرج چهارم را در سال 1827 میلادی آغاز کرد که 3 سال بعد با مرگ این پادشاه دست و دل باز متوقف شد. زیرا پادشاه جدید، یعنی ویلیام چهارم، هزینه بالای ساخت این بنا را غیرضروری می دانست.

کار ساخت طاق مرمر دوباره در سال 1832 از سر گرفته شد و ادوارد بلور (Edward Blore)، طرح جان نش را تا حدودی کاهش داد و قید مجسمه آن را هم زد تا در نهایت، ساخت ماربل آرچ در طی یک سال به سرانجام رسید. مجسمه های استفاده نشده از جمله فریز واترلو و پنل نلسون را در کاخ باکینگهام به کار بردند و مجسمه سواره نظام جرج چهارم نیز در سال 1843 میلادی به میدان ترافالگار انتقال داده شد. از لحاظ تاریخی، صرفاً اعضای خاندان سلطنتی و سواره نظام های پادشاه اجازه عبور از طاق را داشتند که البته امروزه این اتفاق فقط در مراسم تشریفاتی انجام می گیرد و مردم می توانند از آن ها عبور نمایند. همچنین رنگ سفید ماربل آرچ، خیلی زود روشنایی خود را بر اثر آلودگی هوای لندن از دست داد و دیگر درخشش اولیه اش را ندارد.

همانطور که گفتیم، طاق مرمر ابتدا کنار کاخ باکینگهام قرار داشت؛ اما بعد از اقامت ملکه ویکتوریا در این کاخ، به این نتیجه رسیدند که این مکان برای خاندان پرجمعیت ملکه کوچک می باشد و راه چاره آن، این است که بخش کورت آو آنر را هم به زمین های آن اضافه نمایند. بنابراین ماربل آرچ را به ورودی بخش شمال شرقی هاید پارک منتقل کردند و توماس کوبیت (Thomas Cubitt)، بازسازی اش را برعهده گرفت و آن را در سال 1851 به سرانجام رساند. 3 اتاق کوچک هم داخل این طاق وجود داشت که تا سال 1968 به عنوان ایستگاه کلانتری از آن ها استفاده می شد.

صحبت هایی در سال 2005 درمورد این موضوع انجام گرفت که شاید بهتر باشد طاق را به خیابان روبروی هاید پارک یا جای دیگری انتقال بدهند تا آنقدر دور افتاده نباشد و در مقایسه با مکان فعلی اش در تقاطع، راحت تر بتوان به آن دسترسی پیدا کرد.