تصورات مردم 100 سال قبل از آینده چه بود؟ - مجله پیامک

به گزارش زومجی، پیش بینی آینده امری پرمخاطره است؛ به همین علت، بسیاری از افرادی که سعی می نمایند آینده را پیش بینی نمایند، این کار را با زبانی مبهم انجام می دهند؛ زبانی که به راحتی راه را برای تعبیر و تفسیر های مختلف باز می گذارد.

کسانی که حدود یک قرن قبل زندگی می کردند، مطمئناً از تصور دنیای آینده هیچ ابایی نداشتند و نکته شگفت انگیز نه دقت پیش بینی های مردم حدود 100 سال قبل، بلکه خوش بینی جمعی ما انسان ها است.

اگرچه ویران شهری که علمی تخیلی ها به تصور کشیدند توجهات را معطوف خود نموده، وقتی به آنچه نگاه کنید که مردم واقعاً برای اوایل قرن بیست ویکم پیش بینی می کردند، متوجه می شوید چه دنیای هیجان انگیزی را توصیف نموده اند.

در این مطلب نگاهی گذرا به دنیایی خواهیم انداخت که مردم 100 سال پیش بینی نموده بودند.

سفر های همیشگی به کره ماه

احتمالا چندان تعجب آور نیست که مردم در آغاز قرن بیستم و کمی قبل از آن مطمئن بودند که ماه مقصد آسانی برای ما انسان ها خواهد بود.

در این زمینه بحثی نیست؛ چون ما انسان ها از هزاران سال قبل داستان هایی با مضمون سفر و زندگی در قمر طبیعی زمین، ماه، روایت نموده بودیم. مضمون مشترک در بسیاری از این داستان ها این فرض مطمئن است که سفر به ماه درنهایت به اتفاقی عادی تبدیل می شود.

جوزف گلانویل، نویسنده انگلستانی، در سال 1661 پیش بینی کرد که سفر به ماه روزی به آسانی سفر به آمریکا خواهد بود که در آن موقع کار چندان راحتی نبود. ژول ورن، نویسنده شهیر فرانسوی، نیز در سال 1865 کتاب از زمین به ماه را منتشر کرد. در این کتاب مجذوب کننده علمی تخیلی، حتی روش بسیار دقیقی برای سفر به ماه با قطار فضایی توضیح داده شده بود.

تلفن های تصویری

یکی از پیش بینی های رایج مردم در 100 سال قبل استفاده بسیار گسترده از تلفن های تصویری بود. جالب اینکه حتی قبل از اینکه هواپیما اختراع شود، مردم تصور کاملاً روشنی از دستگاه هایی شبیه به نرم افزار زوم امروزی داشتند. کارت پستالی بسیار جالب از اوایل قرن بیستم خانم شیک پوشی در پاریس را نشان می دهد که با مردی (ظاهراً در کشور چین) مصاحبه می نماید.

در نقاشی مشابهی (تصویر بالا)، مردی را می بینیم که روی مبل لم داده است و با زنی که روی صفحه نمایش بزرگی (بیشتر شبیه به یک آینه قدی) نشان داده می شود، به صورت تصویری صحبت می نماید. دستگاهی که می بینیم با بلندگو های حلزونی گرامافون و دهنی تلفن های قدیمی است؛ اما ایده کلی آن واقعاً دیوانه نماینده است.

ماشین های پرنده

ماشین های پرنده هم از نماد های همیشگی داستان های علمی تخیلی و آینده نگرانه بوده اند. حجم زیاد ماشین های پرنده در پیش بینی های آینده به طوری است که حتی بعضی اوقات به شوخی گفته می شود دسترسی نداشتن به ماشین های پرنده در قرن بیستم ویکم، ممکن است به علت پیشرفت ناکافی فناوری باشد.

تاریخچه ماشین های پرنده به گذشته های دور برمی شود. مجموعه ای از کارت پستال هایی در دوران ویکتوریا (1837 تا 9011) منتشر شده بود که در آن ها به وضوح انواع ماشین ها و وسایل پرنده دیگر نقاشی شده بود. در یکی از این کارت پستال ها (تصویر بالا)، پستچی ای را می بینیم که سوار بر خودرویی پرنده نامه ها را به دست مردم می رساند.

ربات ها در همه جا خواهند بود

اگرچه مفهوم موجودات مصنوعی قدمت طولانی در تاریخ بشر دارد، اصطلاح ربات درحدود سال 1921 برای اولین بار وارد فرهنگ لغت شد. در این سال، کارل چاپک، نویسنده و فیلسوف اهل کشور چک، نمایشنامه ربات های دنیای روسوم را به رشته تحریر درآورد.

در این نمایشنامه که مضمون اصلی ماشینی شدن دنیا و به عقب رانده شدن انسانیت بود، او از کلمه چکی روباتا به معنای کار اجباری استفاده کرد که خود از کلمه اسلاوی به معنی برده گرفته شده بود.

بااین حال، بیشتر مردم از مفهوم اصلی چاپک فاصله گرفتند و آینده ای باشکوه را متصور شدند که در آن ربات ها تمام کار های یدی ما از کوتاه کردن مو تا تمیزکردن خانه ها را انجام می دهند. همان طورکه 100 سال قبل پیش بینی می شد، ربات ها در قرن بیست ویکم خانه های دست کم بعضی از ما انسان ها را تمیز می نمایند؛ اما هیچ کدام از جارو برقی های اتوماتیک امروزی مانند رومبا به مقدار دستگاه های عنکبوتی که در کارت پستال های آغاز قرن بیستم نقاشی شده اند، جالب نیستند.

قطار های فوق سریع

حدود 100 قبل خودرو ها به تازگی وارد دنیای ما شده بودند و همچنان مدتی طول کشید تا رایج شوند. بنابراین، کاملاً درک کردنی است که تعداد کمی از آینده پژوهان دنیای مدرن ماشین محور را تصور نموده اند.

ازاین رو، بسیاری از پیش بینی های آینده برمبنای قطار شکل گرفته اند. در آن روزگار، قطار یکی از پرطرفدارترین وسایل حمل و نقل عمومی بود. وقتی صحبت از آینده ای بهتر می شد، همه قطار های بهتری با سرعتی باورنکردنی را در فکر خود می پروراندند.

در سال 1900، مهندسی به نام جان الفرث واتکینز مقاله ای چاپ کرد و در آن پیش بینی خود از زندگی در قرن بیست ویکم را توضیح داد. یکی از پیش بینی های او که از مدت ها قبل به واقعیت پیوسته بود، ظهور قطار های پرسرعتی بود که بتوانند با سرعتی بیش از 450 کیلومتر بر ساعت سفر نمایند.

این در حالی است که قطار های تندرو آسلا اکسپرس آمریکا با سرعت بسیار بیشتر از 540 کیلومتر بر ساعت سفر می نمایند. قطار های گلوله ای ژاپن حتی گوی سبقت را از آن ها هم ربوده اند و با سرعت سرسام آور بیش از 720 کیلومتر بر ساعت حرکت می نمایند.

شهر های متحرک

تنها قانون تغییرناپذیر شهر ها و شهرک ها این است که اگر بخواهید در آن جا زندگی کنید، این شما هستید که باید سفر کنید. شهر نیویورک قرار نیست از جای خود تکان بخورد و به مرور به شما نزدیک تر شود.

در اوایل قرن بیستم، هنرمندی پیش بینی کرد که کل شهر ها ممکن است زمانی روی سکو های مخصوصی قرار بگیرد و با لوکوموتیو حرکت نمایند. هنرمندان آن دوران آن قدر جسور بودند که حتی برای پیش بینی خود تاریخ معین نمایند و عقیده داشتند که تا سال 2000 این پیش بینی جامه واقعیت بر تن می نماید.

هرچه ایده کلی جابه جایی شهر ها دیوانه وار باشد، باید گفت که این ایده در تاریخ سابقه داشته است. مثالی مشهور به سال 1900 برمی شود. در آن سال در شهر هیبینگ در استان مینه سوتا، معدن سنگ آهن کشف شد.

این معدن را شرکتی معدنی دقیقاً زیر شهر کشف نموده بود. بدین ترتیب، قرار شد شهر تغییر مکان دهد. در آن موقع، ساختمان ها را روی غلتک ها گذاشتند و با تراکتور به مکان جدیدی بردند که چند کیلومتر دورتر بود.

مزرعه های کاملاً مکانیزه

براساس آمار موجود، جمعیت فعلی دنیا درحدود 7.8 میلیارد نفر است و تغذیه این تعداد نفر در دنیا کار بسیار دشواری است. علتی که حالا می توانیم از عهده تغذیه این جمعیت فراوان بربیاییم، تنها وجود کشاورزی مکانیزه در مقیاس بزرگ است. 100 سال قبل دنیای ما کوچک تر بود و کشاورزی نیز در مقیاس کوچک تری و بیشتر زیر سلطه مزارع کوچک با مالکیت فردی بود؛ اما وقتی پای پیش بینی آینده به میان آمد، مردم ایده های نوآورانه ای داشتند.

در یکی از نقاشی های قدیمی که موضوع آن فرانسه در سال 2000 است، کشاورز شادی را می بینیم که تراکتوری را در مزرعه اش از راه دور کنترل می نماید. در یکی دیگر از تصاویر، زنی نشان داده می شود که داخل دستگاهی تخم مرغ می ریزد و انتهای دیگر دستگاه جوجه ها از تخم بیرون می آیند. این تصویر شبیه به بسیاری از روش های استفاده شده در قفس های الکتریکی مرغ های تخم گذار است که حالا هم کاربرد زیادی دارند.

کنترل آب و هوا

ایده ای که بتوانیم روزی آب وهوا را کنترل کنیم، واقعاً باورنکردنی است. بااین حال، اگر تابه حال شاهد خراب شدن محصولات کشاورزی خود براثر کمبود باران یا هجوم سیل به منزل خود بوده باشید، حتماً به هر طرحی برای کنترل آب وهوا رأی می دهید. این ایده 100 سال قبل نیز در بین آینده پژوهشان هواخواهان زیادی داشت.

رؤیای چرخاندن دکمه ای پیچی یا کشیدن اهرم و مشاهده ناپدیدشدن ابر ها یا باریدن باران همچنان زنده است. دولت چین به شدت به فکر استفاده گسترده از ماشین آلات باران ساز است و همین حالا تجهیزات بارورسازی ابر ها را در نواحی وسیعی از کشور نصب نموده است. این روش ها به جالبی دستگاه هایی نیستند که 100 سال قبل در کارت پستال ها نقاشی شدند؛ اما آغاز خوبی هستند.

یادگیری کاملاً ماشینی

هرکسی که تابه حال در کلاسی خسته نماینده به خواب رفته یا با وحشت به برگه امتحانی اش خیره مانده باشد، حتماً به این فکر نموده است که حتماً باید راه بهتری برای یادگیری وجود داشته باشد. مردمی که 100 سال قبل در آغاز قرن بیستم زندگی می کردند، نیز با شما هم نظر بودند.

در میان مجموعه کارت پستال های سال 1900، کارت پستالی جالب (تصویر بالا) به چشم می خورد که دانش آموزان یک کلاس درس را نشان می دهد. آن ها چیزی شبیه به هدفون یا کلاه تله پاتی بر سر گذاشته اند و معلمی شاد کتاب ها را در ماشین می ریزد.

دانش آموزی هم دارد هندلی را می چرخاند. ظاهراً منظور این نقاشی بسیار جالب این است که کتاب ها به نوعی به گونه ای دانش الکتریکی تبدیل و بعداً ازطریق امواج خاصی به دانش آموزان خورانده می شوند.

پلتفرم های محتوایی مانند نت فلیکس

بسیاری از مردم حالا از خودشان می پرسند که مردم 100 سال قبل چگونه در خانه خودشان را سرگرم می کردند. در آن روزگار، تفریح های درون خانه بسیار محدود بود؛ اما این باعث نشده بود که مردم یک قرن قبل آینده ای بهتر پر از تفریح های خانگی را متصور نباشند.

چارلز استاینمتز، مخترع و ریاضی دان، در سال 1921 مقاله ای چاپ کرد و در آن، بعضی از پیش بینی های خود را توضیح داد. او در این مقاله نوشت: نیازی به رفتن به سالن شلوغ با تهویه بد برای تماشای نمایش موزیکال نیست. موزیک [در آینده]از طریق ایستگاه مرکزی تهیه و بین تمام مشترکان توزیع خواهد شد؛ و شما درحالی که در کتابخانه خود نشسته اید، به آن گوش خواهید داد.