به سمت ماه و فراتر از آن، اکتشافات فضایی در آینده چگونه خواهد بود؟
به گزارش مجله پیامک، اکتشافات فضایی در آینده تفاوت های زیادی با زمان حال خواهد داشت و رازهای بسیاری آشکار خواهد شد.
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری خبرنگاران، اکتشاف های فضایی در سال 2069 یعنی دقیقا 1 قرن پس از اولین فرود انسان برای روی سیاره ماه چگونه خواهد بود؟ این سوالی است که هم اکنون فضانوردان و سازمان های فضایی دنیا در کنار کوشش برای دستیابی به موفقیت های عظیم به دنبال یافتن پاسخی مناسب برای آن هستند. سازمان های فضایی عظیم دنیا از همین امروز برای آینده برنامه ریزی می نمایند.
از جمله مهم ترین اهدافی که کشورهای مختلف دنیا برای دستیابی به آن کوشش می نمایند ایجاد پایگاه های فضایی در یکی از سیارات منظومه شمسی است. دانشمندان معتقدند در صورت ایجاد پایگاه فضایی در خارج از کره زمین به دلایل مختلف امکان سفر و اکتشاف در سیاره های دیگر راحت تر خواهد بود.
کدام سیاره برای ساخت پایگاه فضایی مناسب است؟
کره ماه به عنوان عظیم ترین قمر سیاره زمین و فاصله کمتر به کره خاکی نسبت به سایر سیاره های منظومه شمسی و همچنین به دلیل سابقه تاریخی سفر انسان به این سیاره در نگاه اول گزینه مناسبی برای ایجاد پایگاه فضایی بین المللی است. اما ساخت پایگاهی عظیم به منظور اکتشاف در فضا به هیچ عنوان کار راحتی نیست و سازمان های فضایی هم اکنون قادر به انجام آن نیستند.
پشت پرده پروژه های فضایی محرمانه آمریکا/ اسپیس ایکس چگونه به ابزاری برای ایجاد سلطه تبدیل می گردد؟
وجود نداشتن اکسیژن برای فضانوردانی که قصد حضور طولانی مدت در فضا را دارند، چگونگی تامین انرژی برای ماشین ها و دستگاه های تحقیقاتی، کمبود آب و ناتوانی در انتقال حجم کافی آب از سیاره زمین، پایین بودن گرانش در مقایسه با زمین و مواردی دیگر از جمله مشکل هایی هستند که در حال حاضر ماه را برای سکونت انسان ها و ایجاد پایگاه فضایی نامناسب نموده است.
با وجود تمامی این مسائل دانشمندان امیدوارند در آینده دستگاه ها و تجهیزات قابل هماهنگی با شرایط سیاره ماه را فراوری نمایند و زندگی انسان را در عظیم ترین قمر زمین امکان پذیر سازند. الکس اِلری استاد روباتیک و فناوری فضایی در دانشگاه کارلتون کشور کانادا به تازگی ایده های جدیدی برای ایجاد پایگاه فضایی ثابت در ماه را مطرح نموده است.
در ادامه این گزارش مطالب نوشته شده به قلم میریام فرانکل و مارتین آرکر محققان دانشگاه کویین مری لندن را در مقاله ای با عنوان What space exploration will look like in 2069 بیان و امکان حضور طولانی مدت انسان روی ماه را آنالیز می کنیم:
قرارگیری در مدار مناسب
اِلری معتقد است ابتدا باید پایگاه فضایی به همراه سفینه فضاپیما در مدار مناسبی از ماه قرار گرفته و همانند ایستگاه بین المللی فضایی که به دور ماه گردش کند و پس از شناسایی محل مناسب برای فرود، پایین آمده و در بهترین موقعیت ممکن قرار گیرد.
استفاده از منابع طبیعی ماه
ایده مطرح شده از سوی الکس اِلری فعلا در حد نظریه است و باید تحقیقات بیشتری روی آن صورت گیرد. دیگر روش مطرح شده از سوی دانشمندان برای تبدیل ماه به خانه دوم انسان ها، بهره گیری از منابع طبیعی و حامل های انرژی ذخیره شده در اعماق این سیاره است. هرچند هنوز به طور قطعی وجود مواد معدنی و آلی مورد احتیاج انسان ها در ماه ثابت نشده است ولی شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد منابع آهن، آلومینیوم، تیتانیوم و سیلیکون در ماه وجود دارد.
اگر بتوان معادن عناصر طبیعی یاد شده و گازهای ضروری برای حیات انسان و گیاه را در ماه شناسایی کرد تا حد بسیار زیادی شرایط حیات در این کره فراهم می گردد. هم اکنون سازمان های فضایی مثل ناسا، سازمان فضایی ژاپن و اتحادیه اروپا روبات های هوشمندی را برای انجام فعالیت های تحقیقاتی در سیارات دیگر منظومه شمسی طراحی نموده اند و تعدادی از آن ها نیز اکنون مشغول فعالیت در کرات مختلف هستند.
دانشمندان با ارتقا توانایی های این روبات های کاوشگر آن ها را قادر می سازند تا منابع طبیعی ماه را شناسایی و شرایط را برای حضور موقت و ثابت انسان ها در این سیاره فراهم نمایند. به نظر می رسد روش دوم در مقایسه با روش اول میزان امکان پذیری بیشتری داشته باشد.
پس از اقامت در ماه به کجا می رویم؟
اگر شرایط زندگی در ماه مهیا گردد و انسان های پایگاه های تحقیقاتی عظیمی را در این سیاره ایجاد نمایند دیگر لازم نیست تجهیزات فضایی در زمین ساخته شده و با صرف هزینه و انرژی بسیار زیاد به ماه فرستاده گردد. در چنین شرایطی مهندسان قادر هستند دستگاه کاوشگر مورد نظر خود را در ماه طراحی نموده و از آن برای اکتشاف در همین سیاره یا نقاط دیگر استفاده نمایند.
پینی بینی کنونی سازمان های فضایی مختلف دنیا نشان می دهد انسان ها بین 30 تا 100 سال آینده به مریخ سفر و برای مدتی طولانی در آن سکونت می نمایند.
با این روش هم هزینه فراوری بسیار کمتر می گردد و هم به دلیل نزدیکی ماه به بعضی از سیاره ها امکان دسترسی بیشتری به محل های ناشناخته کیهان وجود خواهد داشت. دانشمندان با استناد به عکس های ماهواره ای از نقاط مختلف ماه، مریخ، قمر اروپا و مشتری به این نتیجه رسیده اند که در اعماق این سیاره ها ذخایر عظیمی از یخ وجود دارد و با ایجاد گرمایش کافی در آن ها می توان به مایع اصلی حیات در خارج از کره زمین دست یافت.
فضانوردان و کاوشگران آینده با دستگاه های بسیار پیشرفته تر از امروز و با امکانات بیشتر به اکتشاف هایی می پردازند که شاید امروز تصور آن نیز برای انسان ها مشکل باشد. وقتی صحبت از آینده تحقیقات فضایی مطرح می گردد دانشمندان فرضیه وجود عوامل بیگانه در سیاره های شناخته شده و ناشناخته کهکشان راه شیری را نیز مطرح می نمایند.
پینی بینی کنونی سازمان های فضایی مختلف دنیا نشان می دهد انسان ها بین 30 تا 100 سال آینده به مریخ سفر و برای مدتی طولانی در آن سکونت می نمایند. از همین رو اگر تمامی عوامل آسیب زننده(زنده و غیرزنده) به جان انسان ها شناسایی و برای مقابله با آن ها برنامه ریزی نگردد ممکن است در مدت زمانی کوتاه همه رویای بشر به نابودی کشیده گردد.
تنها مقایسه ای ساده بین توانایی های کنونی انسان ها در تحقیق و سفر به فضا با 50 سال گذشته نشان می دهد اکتشاف های فضایی در آینده دچار تحولی عظیم می گردد و قطعا فناوری های فضایی تنها منحصر به زمین نخواهند ماند.
انتهای پیغام/4144/
منبع: خبرگزاری دانشگاه آزاد آنا