استفاده خوراکی انسولین با یاری فناوری نانو امکان پذیر می گردد؟ - مجله پیامک

به گزارش گروه فناوری خبرنگاران، شرکت تورالگن فناوری ارائه نموده که در آن از نانوذرات به عنوان حامل استفاده شده تا بتواند انسولین را به شکل خوراکی وارد بدن کند. سازمان غذا و داروی آمریکا به دنبال تسریع فرایند آنالیز این فناروی است تا درصورت داشتن ملزومات مورد نظر، تاییدیه های لازم برای این دارو داده گردد.

سازمان غذا و داروی آمریکا نانوحامل شرکت تورالگن (Toralgen) را برای حضور در برنامه فناوری نوظهور خود پذیرفته است. ورود به این برنامه به شرکت تورالگن این امکان را می دهد که با تیم فناوری در حال ظهور FDA دیدار داشته تا مسائل احتمالی فنی و نظارتی را که می تواند در راستا توسعه این نانوحامل قرار گیرد، حل نمایند.

تورالگن که در ایندیاناپولیس مستقر است در حال توسعه یک سیستم نانوذره ای بوده که برای تحویل خوراکی مولکول های عظیمی مانند انسولین و GLP-1 به مکان های هدف، طراحی شده است.

ایده اصلی این پروژه آن است که از نانوذرات برای امکان تحویل خوراکی مولکول های عظیم استفاده گردد و در نتیجه مسائل بیمارانی نظیر افراد دیابتی حل گردد.

این جوهر موسوم به Lunexis ™ ePRO به وسیله پلتفرم انعطاف پذیر و یکپارچه ای امکان رهایش دارو به بیماران را به شکلی ساده فراهم می نماید.

تورالگن معتقد است که این سیستم تحویل دارو می تواند در جایی که سایر فناوری های خوراکی جوابگو نیستند نیز به کار گرفته گردد. در این فناوری از نانوذراتی استفاده شده است که از اورسودوکسی کولیک اسید پلیمریزه شده (PUDCA) ساخته شده اند. اورسودیول، فرم محلول اسید صفراوی بوده که مورد تایید FDA است.

تورالگن معتقد است با استفاده از PUDCA می تواند از مولکول های عظیم در برابر تخریب روده محافظت کند. پس از عبور از سیستم گوارشی، انتظار می رود این حامل ها توسط ماکروفاژ ها جذب شده و به نقاط التهاب منتقل شوند. در آزمایش بالینی، تورالگن دریافته است که دوز درمانی با این روش به میزان قابل توجهی کمتر از دوز مورد استفاده در روش های رایج است. برنامه اصلی شرکت تورالگن توسعه PUDCA برای استفاده در درمان دیابت است.

جرالد ریا، مدیرعامل شرکت تورالگن، این شرکت را در سال 2017 با تارک فهمی، دکترای دانشگاه ییل تاسیس کرد.

با حضور در این برنامه، این شرکت از رابطه نزدیک با FDA بهره مند خواهد شد. سازمان غذا و داروی آمریکا این برنامه را برای برطرف نگرانی هایی پیرامون تاخیر توسعه دارو در اثر عدم آشنایی با فناوری های جدید، ایجاد نموده است.

به وسیله این برنامه، بازرسان FDA می توانند قبل از ارسال پفراینده به این سازمان، با فناوری مورد استفاده در آن پفراینده جدید آشنا شوند تا به این اطمینان برسند که می توان پفراینده را سریع تر آنالیز کرد.